The Beatles

Magda McCa

Chyba sprawdzał, czy stwardniały mu sutki Laughing

Boskie!

manea

Kocham Johna!

Sposób, w jaki się uśmiecha - tak uroczo odsłania zęby, unosząc górną wargę na ułamek sekundy... I ten jego sposób bycia... Płakać mi się chce.

Johnny! Smutny

Lennonka

Manea! Nie! Nie mówmy o Johnie w ten sposób! Smutny

Apple

Mania! Weź nie dobijaj ludzi! Wiem, że to lubisz, ale nie przypominaj nam o śmierci Johna..... To smutne jest przecież! Crying or Very sad

Nie no zaraz zaczne ryczeć! Crying or Very sad

manea

[link widoczny dla zalogowanych]
Iluzja z Johnem Lennonem

Safira

łoooo... Jooooooohn! Shocked

To hipnotyzuje Laughing

lennon-freak

Widzę! Patrzy na mnie!

Lennonka

Tak... Muszę wygłosić jakąś mowę... Laughing

A więc dawno temu czytałam książkę ,,John Lennon we wspomnieniach'' i czasami wracam do niej czytając wypowiedzi niektórych osób. Dzisiaj również przeczytałam kawałek wypowiedzi Elliota Mintza i chciałam zamieścić jego słowa tutaj. Kto będzie chciał to przeczyta (może niektórzy już czytali) Mruga

.

,,Nie da się ''zrozumieć'' Lennona:
John nie tylko tworzył muzykę, ale także używał wywiadów do malowania obrazów ze słów. Pisał książki, tworzył rysunki, litografie, kolaże, maszerował po ulicy, zamieszczał pełnostronicowe reklamy, wynajmował billboardy, mówił głośno publicznie o przeróżnych sprawach, robił filmy, tworzył bed-iny, angażował się w sprawy, w które wierzył, czasami zachowywał się oburzająco, odrzucał konwencje, dodał znaczące ogniwo do łańcucha muzycznego wyrażania się, wzniósł na wyższy szczebel koncepcję mężczyzny wychowującego dziecko, prowokował dialog i debatę... oraz ściągał na siebie uwagę poprzez objawienie. Naprawdę nie miało znaczenia, czy myślało sie o nim jak o świętym czy jak o grzeszniku, jak o miernocie czy jak o kimś błyskotliwym, jak o bohaterze czy jak o naiwniaku, jak o bohaterze klasy robotniczej czy jak o oderwanym od rzeczywistości marzycielu... każdy miał o nim jakąś opinię. Poruszał.
Z tego powodu ludzie widzą go w perspektywie panoramicznej- ponieważ to, co osiągnął, obejmuje czterdzieści lat, z czego połowę świat śledził. Nie da się 'zrozumiec' Lennona. Z tego być może powodu w dalszym ciągu o nim mówimy i zastanawiamy się, co mogłoby się jeszcze stać. W dalszym ciągu próbujemy zrozumieć. Wiemy, gdzie i kiedy wszystko się zaczęło. Pamiętamy, jak się skończyło. Ale nigdy nie dowiemy sie dlaczego. Ucieleśniał najlepsze i najbardziej idealistyczne chwile naszej młodości. W bliżej nieokreślony sposób każdy z nas, kto dbał o to, co reprezentował John, stoi w obliczu nieuchronnej erozji ducha, która jest symboliczna dla jego braku.
Moim błogosławieństwem była możliwość spędzania z nim czasu i życzyłbym wam tego samego. Jeśli jednak mam powiedzieć prawdę, to muszę przyznać, że nigdy nie byliście od niego daleko.''
To ja idę sobie potęsknić za Johnem w konciku...

lennon-freak

pięknie napisane... po prostu cały John. pięknie go ten człowiek opisał...

master ble

brak mi słów..
piękne

Magda McCa

John

Lennonka

Cissy.

Mrs. Harrison

http://www.youtube.com/watch?v=ybluokhhRP0&mode=related&search=

Kocham Cię, John, kocham Cię! Laughing

lennon-freak

ja też go kocham! uwielbiam jego teksty! Mr. Green