The Beatles

Gość

Rzeczywiście wspaniałe słowa Mrs.Harrison.
Gratuluję znalezienia bardzo ciekawej pasji życiowej.
Masz bardzo mądrą mamę i wydaje mi się że osobie z twoim zapałem na pewno uda się spełnić marzenia.
Wytrwałości;-).

A tak btw. zgadzam się z wojtkiem ale nie do końca.
Gdyż dla mnie gorzej by było gdyby tylko to drugie było możliwe.
Gdybym miała mieć tylko mozliwosc zarobku bez możliwosci robienia tego co lubie.
Jakbym miała robić to co lubie lub kocham nawet za marne grosze nie rekompensujące mej pracy,wolałabym to robic niż pracować w dziedzinie ktorej nienawidze tylko dlatego by pozwolić sobie na luksusowe życie.(Przepraszam za nieskładną trochę wypowiedź).

Gość

W sumie nawet nie brałem takiej opcji pod uwagę Ancymona Wesoly

Chodziło mi bardziej o spełnienie zawodowe, na zasadzie że studiujesz swój wymarzony kierunek, a później go realizujesz w pracy. Po wielu tych co bardziej "egzotycznych" kierunkach ludzie mają problem i lądują w innej pracy, nie koniecznie wymagającej wyższego wykształcenia np. (tutaj emigracja zarobkowa jest też popularna).

Nie chcę tu nikogo straszyć, ale zwracam uwagę na realia...

Mrs. Harrison

Wybieranie studiów pod kątem pracy nie jest chyba najlepszym rozwiązaniem.
Skąd wiesz, jak będzie wygląd rynek pracy za te kilka lat, jak skończysz naukę?
Skąd wiesz, że nie będzie zapotrzebowania akurat na indologów? Jezyk

Wydaje mi się, że w końcu rynek przesyci się psychologami, prawnikami i anglistami.
Wolę wybrać taki kierunek, który będzie umożliwiał mi realizowanie marzeń i rozwijanie zainteresowań, a nie taki, na którym będę się męczyć - nawet, jeśli ten pierwszy będzie dziwny, a drugi taki życiowy i wspaniały.
Poza tym, bądźmy szczerzy - mnóstwo ludzi nie pracuje w zawodzie, który studiowali. Życie daje naprawdę mnóstwo rozwiązań i ma wiele przeróżnych zakrętów na różnych etapach.
Jeśli mam wybierać - kasa albo szczęście - to mimo wszystko wybieram to drugie. (ja! największa materialistka na forum! Laughing

)

Gość

Ja rozumiem, że wybór studiów pod kątem pracy jest trudny. Ja (tak przynajmniej sądzę) nie mam problemu godzenia zarobków ze szczęściem, bo planuję być programistą. Nie chcę też dywagować na co będzie zapotrzebowanie za parę lat (dobry przykład klapy to boom na marketing w ostatnich latach).

A o tym że ludzie nie pracują w zawodzie to już pisałem. Nie wiem jak to się ma do "szczęścia" związanego z kierunkiem studiów, no ale cóż Wesoly

.

Byle tylko nie żyć na garnuszku Mruga

.

manea

Tak sobie przeczytałam temat. O Bollywood nie mam za dużo do powiedzenia, bo się nim zwyczajnie nie interesuję. Wesoly

Chcę tylko powiedzieć Hrs., że trzymam kciuki bardzo mocno. Jesteś błyskotliwa i dasz sobie radę. Jestem wielkim sympatykiem 'wiedzenia, co się chce w życiu robić' i jeśli na dodatek zajęcie to okazuje się pasją, to tylko życzyć szerokiej drogi i powodzenia.
Nie daj się Hrs.!

Gość

Ano i dużym plusem jest wsparcie rodziców. Ja początkowo takiego wsparcia nie miałem, ojciec chciał mnie posłać na finansze i bankowość czy inną ekonomię... No ale postawiłem na swoim heh.

Gandalf

Ja z braku możliwości studiowania wymarzonego kierunku, wylądowałam najbliżej niego jak się tylko dało. Życzę powodzenia tym, którym się uda Wesoly

Mrs. Harrison

Uważam, że hindi jest najśliczniejszym językiem świata i jeśli nie dostanę się na indologię, to i tak się go nauczę Cool

(ale będę się tak długo odwoływać, aż mnie nie przyjmą Jezyk

mogę nawet kilka razy maturę zdawać!)
Od czerwca będę chodzić na lekcje hindi do Pana Hindusa-Którego-Nazwiska-Nie-Pamiętam Mruga

Jak nie inaczej, to odwołanie w hindi napiszę, a co! Wesoly

Gość

To hmm ... może i pytanie głupie, ale nie można uczyć się Hindi i studiować coś innego?

To że podoba mi się język japoński i się go w wolnych chwilach uczę (a przynajmniej uczyłem), no i interesuję się Japonią nie znaczy że na japonistykę musiałem od razu iść Mruga

Mrs. Harrison

Hmmm... Tak, to było głupie pytanie. Jezyk

To ja może powiem tak: studiowanie indologii to moje marzenie. Zresztą indologia to nie tylko hindi, to też kultura, literatura i sztuka Indii. No nie da rady, sama sobie indologii w swoim pokoju nie zorganizuję. Chcę realizować swoje marzenia, żebym potem jako kobieta dorosła nie siedziała w fotelu i nie myślała: ciekawe, jakby potoczyło się moje życie, gdybym robiła to co chciałam, a nie to co mówili ludzie podchodzący do życia tak bardzo racjonalnie i rozsądnie? Jezyk

Daleko nie muszę szukać przykładów. Mój tata chciał próbować dostać się na ASP, moja mama chciała studiować polonistykę. Obydwoje zrezygnowali z tych marzeń, podchodząc do sprawy tak jak Ty: "Swoimi pasjami będę się interesować na boku, a studia wybiorę pod kątem przyszłej pracy". I obydwoje tych decyzji żałują. Na pasje przestali mieć czas i obydwoje nie pracują w swoich zawodach. I teraz obydwoje mnie wspierają w tym, co sobie zaplanowałam, w tym co kocham i co chcę zrobić ze swoim życiem.
Wierzę w to, że nie skończę przy kasie w Biedronce. Mam kilka marzeń, które będę realizować, nawet jeśli tłumy Wojtków będą mi to odradzać (z całym szacunkiem).
Może robię źle, ale nie przekonam się, dopóki nie spróbuję.

Gandalf

Wojtku, nie wiem, czemu tak bardzo chcesz przekonać innych do robienia czegoś,czego nie chcą robić (heh, składnia Laughing

). Życie jest tylko jedno i moim zdaniem czasem warto zaryzykować. Przynajmniej będzie o czym wnukom opowiadać.
Uważam, że Indologia to świetny pomysł. Przynajmniej, zamiast siedzieć całe życie w ciemnym biurze, czy coś podobnego, Hrs. ma szanse na podróże pełne przygód, hehe Wesoly

Nie ma nic gorszego, niż marnować życie na pracę, której się nie znosi. Bo potem na bank będą wyrzuty sumienia.

Powodzenia życzę. I poproszę o pocztówkę z końca świata Wesoly

Gość

Z całym szacukiem ciekawe w którym momencie odradzam, no ale ok. Róbta co chceta. Nie mój interes w tym co kto chce studiować. Ot dyskusja Wesoly

. Co prawda off-topowa Jezyk

. Mogę ino życzyć powodzenia w zrealizowaniu marzeń.

Ja się do rodziców nie odwołuję, bo, nie oszukujmy się, to były inne czasy kiedy oni studiowali...

Myślałem że chodzi tylko o język, stąd nie wiedziałem czy pytanie mądre czy głupie, aczkolwiek ponoć takowy podział na pytania nie istnieje Mruga

.

gandalf:
Nie wkładaj nie wiem czyje słowa w moje usta Mruga

.

Mrs. Harrison

Widzisz, Wojtku, cały problem z Tobą w tym, że najpierw prawisz morały i rzucasz mądre (lub nie - zależy od punktu widzenia) rady, a potem szybko mówisz: "to nie moja sprawa", "nie mój interes", "życzę powodzenia" etc. Ale niech Ci będzie, im szybciej zakończy się ta bezsensowna dyskusja tym lepiej. Ja i tak na indologię będę zdawać a Ty i tak będziesz twierdził, że powinnam wybrać coś bardziej życiowego po czym dostanę pracę (ale nie istnieją takie studia, po których NA PEWNO dostanie się pracę, nie ma bata).
I podoba mi się post gandalf. Wesoly

Gandalf

No nie wiem, odniosłam wrażenie, że wskazując nam zaciekle wady "egzotycznych" kierunków, starasz się przekonać do wyboru studiów "z przyszłością". Przepraszam, jeśli moje wrażenie było mylne.

Gość

Po prostu poruszyłem życiowy problem Wesoly

. Wiem że tego nie lubicie Wesoly

. Ale nie nazywaj tego bezsensowną dyskusją, bo to tak jakby o naszych planach życiowych Wesoly

. No i to prawda że nic mi do tego kto na co idzie, chciałem usłyszeć wasze zdanie na ten temat no i usłyszałem = git.

Wskaż mi Lindorie/Mrs. Harrison/Aniu gdzie otwarcie twierdzę iż powinnaś iść na co innego. Eh te z dupy wyjęte wnioski Mruga

.

Indologia to fajna sprawa. Dlaczego? Bo mam styczność z hindusem, jest to mój kolega z grupy i dowiedziałem się na temat jego kraju i kultury wiele ciekawych rzeczy. Zaraz pewnie napiszecie że ja w ogóle gnoję indologię i inne kulturowe kierunki Wesoly

.

Niniejszym uznaję off-top za zamknięty.

On-top:

To słyszałaś coś o "Trylogii Apu" czy nie Ania? Wesoly