The Beatles

Magda McCa

Bajka!

Cissy.

Tamtararam mój sen.
[ Laughing

]
No więc. To była wycieczka. Byłam z koleżanką, której zbytnio nie lubię. Mogłyśmy przez niby portale wchodzić do różnych miast europejskich. Zaczęłyśmy od Paryża. Był takie drzwi z napisem "Paris", no i weszłyśmy tam. Po chwili już musiałyśmy uciekać, bo gonił nas chłopiec z pistoletem. Postanowiłam, że odwiedzimy Londyn.

Ale po drodze jeszcze wpadłam do Berlina, trafiłam na II WŚ i musiałam uciekać przed czołgiem Laughing

W końcu doszłyśmy do drzwi z napisem: "England, Beatle". To miał być Londyn.

Wchodzimy, taki pokoik, siedzi kobieta i mężczyzna. I nagle fanfary:
- Welcome to question room. - Mówi kobieta. To my grzecznie:
- Good morning!. - I poszłyśmy do wyjścia. Wychodzimy i nagle zaczynam się drzeć: "We want the Beatles!" Po chwili słyszę tłumy skandujące to i wchodzimy do sali, gdzie ma się odbyć koncert. Wychodzi facet na scenę i po angielsku papla, że mamy usiąść na stołeczkach, które były tak ustawione dokoła sali, że środek był pusty. No to siadamy. Potem wyszła dziewczyna w hinduskim stroju i tańczyła i na koniec znów jakiś człowiek: "Ladies and Gentlemans: The Beatles!"
Oczywiście fanki piszczały, mdlały, darły się itd. Chłopcy wyszli na scenę i zaczęli śpiewać. W końcu Paul bierze mikrofon i mówi:
-Chcieliśmy zadedykować tę piosenkę dziewczynie z końca sali, w czarnej sukience. - Patrzę, okazuje się, że mam czarną sukienkę Wesoly

I śpiewają "Till There Was You". Potem koncert trwa trwa, fanki piszczą, nic nie słychać, w końcu poszłam na scenę, wzięłam mikrofon i mówię, żeby przestały się zachowywać jak bydło. One takie oczy, ale ucichły. Przynajmniej na czas kiedy chłopcy śpiewali, bo w przerwach darły się jak zwykle.
W końcu koncert się skończył i wszyscy poszli. Podchodzi do nas ten konferansjer i mówi, że chłopcy chcieli, żebyśmy zostały. No to zostałyśmy i poszłyśmy do nich d garderoby. Karolina od razu gdzieś zniknęła z Ringiem, a mnie usadzono między Paul'em a George'm. Zaczęliśmy rozmawiać, śmiać się i takie tam. W końcu nadeszła noc, którą spędziłam z George'm.

Następnego dnia poznawałam się z nimi i bardziej polubiłam Paula, bo George okazał się zwykłym pijakiem. W końcu Paul poprosił mnie o rękę, ja na to w płacz, że przecież jestem z przyszłości, i że to tylko wycieczka, i że pewnie pani się martwi i takie tam. Paul powiedział, że wyrobią mi dokumenty, że mogę zamieszkać z nimi i żebym się nie martwiła

Poszliśmy wyrobić dokumenty i postanowiliśmy, że powiemy, że ja mam amnezję, ale że pamiętam, że mam 18 lat to będziemy mogli wziąć ślub. I koniecznie chciał, żebym już od razu przybrała sobie nazwisko McCartney, a ja się upierałam, że nie, bo ludzie pomyślą, że jestem jego młodszą siostrą. Ale w końcu zgodziłam się i przybrałam jego nazwisko. Jeszcze ustaliliśmy, że będę miała własny pokój i że będziemy się kryć z naszą miłością, bo chłopcy będą zazdrośni.

W końcu, po kilku dniach już się zaaklimatyzowałam. Siedziałam sobie sama w salonie i oglądałam coś w telewizji, czy co i nagle wchodzi pijany George. Popchnął mnie na ścianę i zaczął brutalnie całować. Ja się wyrywałam, płakałam, wrzeszczałam, ale on nie puszczał.
- Stój tutaj, dziwko! - Wrzeszczał. Ja na to w jeszcze większy bek i zaczęłam wołać Paula. Zaraz oczywiście on wbiegł, odsunął George'a i krzyczał, że go zabije. Na to ja zapłakana:
- Nie rób mu nic, on jest pijany! Błagam, Paulie, zostaw go.
W końcu posłuchał się i poszliśmy, ja wciąż zapłakana, a George leżał na ziemi i krzyczał, że mnie przeprasza. Potem jeszcze wszedł John i czegoś chciał, a ja postanowiłam powiedzieć Paulowi o pierwszej nocy spędzonej z George'm. Paul na szczęście się nie zdenerwował nawet, bo powiedziałam, że przecież jeszcze się nie znaliśmy i w ogóle. Wesoly

A potem był ślub, pięęęęękny ślub i noc poślubna :>
Koniec.

Jestem na siebie zła, że tak potraktowałam rzucającego mnie na ścianę i całującego mnie brutalnie George'a i czekam aż mi się przyśni, żeby go przeprosić. Laughing

Mrs. Harrison

Ło ja cię

master ble

też chcę taki sen Shocked

Cissy.

zapomniałam dodać, że odkąd weszłyśmy do "Beatle" (Londynu) mówiłam i myślałam po angielsku Laughing

Gandalf

Cholera, jakby mnie George rzucił na ścianę i zaczął całować to bym się tam Paulem nie przejmowała! Laughing

Boże, taka scena, a Ty płaczesz, wrzeszczysz i się wyrywasz! Laughing

Herezja! xD
Ale sen czadowy, nie ma co Laughing

Cissy.

jak się obudziłam to się popłakałam, że się tak zachowałam :>
ale dziś też jest noc. <rotfl>

Magda McCa

Ale sen, o mój Boże!
Trzeba było dwóch naraz brać, bez ślubu Laughing

Kaileena_Farah

Sen niesamowity Wink

Też chciałabym takie mieć, a ostatnio w ogóle mi się Beatle nie śnią... Smutny

Mrs. Harrison

Dzisiaj mi się śniło, że był forumowy zlot. Szłam gdzieś z Magdą McCa, po czym nagle usłyszałam: Mrs. Harrison! Odwróciłam się i wtedy ktoś do mnie pięć razy strzelił. Byłam przerażona, i myślałam, że powinnam powiedzieć te same słowa co John, ale tylko powtarzałam, że się boję i że nie zdążyłam wszystkiego pozałatwiać. Rolling Eyes

A potem przed oczami pojawił mi się czerwony napis Game Over Mr. Green

Następny sen - sprawdzian z chemii, a ja jak zwykle nic nie umiem Rolling Eyes

lennon-freak

o matko!! straszne!
ja dzisiaj miałam najgorszy koszmar! cały sierpień siedzieliśmy w szkole... Boże, jak to realistycznie wyglądało. Obudziłam się zła!

Mrs. Harrison

lennon-freak

wow!
naprawdę drastyczne...

Cissy.

o mój Boże, jaki sen. Shocked

Magda McCa

A ja wiem czemu. Bo to ja. Ja przynoszę pecha Laughing